Ogrzewanie ścienne jest rodzajem ogrzewania powierzchniowego niskotemperaturowego. Ten typ ogrzewania znany był już w starożytnym Rzymie i występował pod postacią ogrzewania hypokaustycznego. Jednak dopiero rozwój techniki umożliwił wypracowanie ekonomicznych i ekologicznych ściennych systemów grzewczych. Do takich systemów zalicza się ogrzewanie ścienne NHT wyróżniając się z pośród innych systemów ponad pięciokrotnie mniejszą czynną pojemnością wodną.
Ogrzewanie ścienne oddaje ciepło do pomieszczenia prawie wyłącznie przez promieniowanie. Zapewnia domownikom komfort cieplny dzięki właściwemu dla zdrowia rozkładowi temperatury. Podobny efekt komfortu cieplnego można obserwować nasłonecznionym stoku – mimo śniegu i niskiej temperatury powietrza chłód nie jest odczuwany, bo promienie słoneczne oddziaływają bezpośrednio na organizm, a dodatkowo biała płaszczyzna odbija w naszą stronę ciepło promieniowania słonecznego nawet na części zacienionej. W pomieszczeniu z ogrzewaniem ściennym komfort cieplny uzyskuje się już w temperaturze 17-18°C, a więc 2-3°C niższej niż przy ogrzewaniu grzejnikowym. Z tej różnicy temperatury wynikają oszczędności energetyczne, a co za tym idzie – finansowe. Dlatego można powiedzieć, że ogrzewanie ścienne jest rozwiązaniem wyjątkowo ekonomicznym pod względem eksploatacyjnym. Jego zaletą jest też to, że powoduje szybkie nagrzewanie powierzchni ściany w związku z czym łatwo jest je regulować. Ponadto zastosowanie takiego systemu całkowicie eliminuje grzejniki, pozwala więc na większą swobodę w aranżacji wnętrz.
Podstawowe walory ogrzewania ściennego to:
- przekazywanie ciepła w postaci promieniowania
- niska temperatura zasilania instalacji c.o. – 45°C
- niskie koszty eksploatacyjne
- optymalny rozkład temperatur w pomieszczeniu
- stała wilgotności i jonizacja powietrza w pomieszczeniu
- możliwość dowolnego kreowanie wystroju wnętrza
Duże znaczenie w tych systemach ma obok możliwości uzyskania komfortu cieplnego nieporównywalnego z innymi systemami grzewczymi także oszczędne wykorzystanie energii, ochrona zdrowia, estetyka i nowoczesna technologia montażu.
Ogrzewanie hypokaustyczne w starożytnym Rzymie
Gorące gazy spalinowe z nad paleniska wydostawały się na zewnątrz obiektu poprzez kanały powietrzne umieszczone w podłodze i ścianach. W ten sposób nagrzane elementy budowlane przekazywały ciepło do wnętrza pomieszczenia w postaci subtelnego promieniowania. Nieogrzewane ściany napromieniowywane przez powierzchnie grzewcze absorbowały i odbijały promieniowanie przyczyniając się do utrzymania w pomieszczeniach stanu równowagi termicznej.
