W Polsce nie zaginęła do końca tradycja budowy pieców kaflowych, chociaż obecnie mają już inne zastosowanie i moim zdaniem nie oddają już takiego wyjątkowego nastroju. A kiedyś zajmowały one szczególne miejsce w prawie każdym domu.
Kiedy pojawiło się w naszych domach centralne ogrzewanie , piece kaflowe zaczęły odchodzić w zapomnienie. Nie ulega wątpliwości, że dzisiejsze piece kaflowe są atrakcyjniejsze pod względem wyglądu niż kiedyś. Obecnie piec kaflowy bardziej przypomina piękny mebel , umiejętnie dobrany do wnętrza mieszkania. Sposób wytwarzania i magazynowania ciepła nie uległ jednak zmianie. Tradycyjny piec kaflowy zbudowany jest z trzech podstawowych elementów: paleniska, masy kumulacyjnej i obudowy. Dawniej piece budowano metodą warstwową, co znacznie ograniczało formę pieca co w praktyce oznaczało ,że piec kaflowy w każdym domu wyglądał prawie tak samo. Mógł się różnić wielkością czy kolorem ale forma była mniej więcej taka sama. Dziś projektanci mogą puścić wodze fantazji i zaprojektować piec dostosowany do każdego wnętrza. Kiedy nastała moda na kominki wydawać się mogło, że piece kaflowe zostaną całkowicie zapomniane, jednak obecnie przeżywają prawdziwy renesans usuwając w cień niedawno jeszcze tak popularne kominki. Nowoczesne piece podobnie jak naszych przodków opala się drewnem. Oprócz drewna w piecu kaflowy pali się węglem, papierem bądź słomą. Węgiel ze względu na swoją charakterystykę palenia jest materiałem wymagającym najmniej obsługi. Palenie drewnem bądź papierem wymaga częstego podkładania i obsługi pieca przy czym wytwarza się więcej popiołu. Zmianie uległa technika budowy i materiał z jakiego jest zbudowany oraz możliwości grzewcze pieca kaflowego. Dawniej jeden piec kaflowy ogrzewał jedno bądź góra dwa pomieszczenia a teraz jest w stanie ogrzać cały dom. Paleniska w piecach kaflowych mogą być murowane lub zastępowane gotowymi wkładami piecowymi. Różnią się od wkładów kominkowych głębszą komorą spalania i czasem oddawania zakumulowanego ciepła.
Obudowy pieców wykonuje się zawsze z materiałów ceramicznych, dobrze przewodzących ciepło. Najczęściej są to kafle piecowe, rzadziej płyty i cegły szamotowe, które z zewnątrz pokrywa się odpornymi na przegrzewanie tynkami. Przy wyborze kafli jest w czym wybierać . Są kafle nawiązujące do tradycyjnych wzorów z różnych epok, rustykalne i nowoczesne kafle wielkoformatowe. Dziś możemy wybierać spośród kilkudziesięciu odmian wykończenia o różnej barwie, połysku czy głębi.
Problem to paliwo
Węgiel kamienny stosowany jest wciąż powszechnie jako paliwo. Jest na świecie szeroko rozpowszechniony, wydobywany jest obecnie w 58 krajach. Jest to skała osadową, pochodzenia roślinnego, która zawiera 75-97 % pierwiastka węgla. W paleozoiku zaczęły się tworzyć największe, ze znanych dziś na ziemi, złoża węgla kamiennego. Skała osadowa powstała ze szczątków roślinnych, które bez dostępu tlenu uległy uwęgleniu. Ma czarną barwę, matowy połysk, czarną rysę. Przy spalaniu daje długi, błyszczący płomień. W węglu znajduje się substancja organiczna, mineralna i wilgoć. Węgiel kamienny należy do węgli humusowych, niejednorodnych w swej strukturze, stanowiących mieszaninę kilku odmian petrograficznych ( różniących się twardością i połyskiem). Ze względu na zastosowanie rozróżnia się kilka typów technologicznych węgla kamiennego, określanych przez takie właściwości jak: spiekalność, zawartość składników lotnych, ciśnienie rozprężenia i ciepło spalania. Węgla używano już w Chinach ponad 2400 lat p.n.e. a w Europie od XI wieku. W Polsce węgiel kamienny na Górnym Śląsku wydobywano co najmniej od połowy XVII wieku. Na podstawie dokumentów z 1657 roku wiadomo, że działała wówczas kopalnia odkrywkowa w Murckach. Dowodem na wykorzystanie węgla z Murcek jest zapis w księgach pszczyńskich z tego właśnie roku o zastosowaniu tutejszego węgla w Kuźniach Jaroszowickich. Przy uważanej za najstarszą na Górnym Śląsku kopalni rozwinęła się osada pod tą samą nazwą. Wydobycie podziemne przy pomocy kołowrotu ręcznego w tej kopalni rozpoczęto w 1755 roku. Polskie zasoby tej skały należą do największych na świecie. Najwięcej węgla wydobyto w 1979 roku , od tego czasu utrzymuje się tendencja spadkowa. Przez długi czas Polska zajmowała miejsce w pierwszej piątce krajów o największym wydobyciu węgla kamiennego, obecnie zajmuje dużo niższe miejsce. W roku 1979 wydobyto ok. 180 mln ton tej skały a od 2002 roku wydobywa się poniżej 100 mln ton węgla kamiennego. Na taki stan rzeczy wpływa wiele czynników. m.in. wyczerpują się zapasy, zamyka się kopalnie, nie przynoszące zysku, stosuje się technologie energooszczędne i surowcooszczędne oraz przechodzi się na inne źródła energii czy względy ekologiczne. W Polsce najbardziej zasobne złoża występują na Górnym Śląsku (Górnośląskie Zagłębie Węglowe), Lubelszczyźnie (Lubelskie Zagłębie Węglowe) oraz na Dolnym Śląsku ( okolice Wałbrzycha i Nowej Rudy).
